Jan Sroka

Życie współczesnego Sławna. Festiwale, teatry, wyjątkowi goście

Życie współczesnego Sławna. Festiwale, teatry, wyjątkowi goście Fot. archiwum
Jan Sroka

Dziś kolejna część publikacji poświęconej dziejom Sławna w latach 1989-2015. Po 1989 zmiany dokonujące się w Polsce wpłynęły na placówki kultury w mieście.

Po roku 1991 zlikwidowano centralne finansowanie kultury, a funkcję tę przejęły samorządy. Pieniądze, jakie przeznaczano na placówki miejskie były mniejsze. W mieście kontynuowały działalność te same placówki, które działały w poprzednim okresie. Były to: Sławieński Dom Kultury, Miejska Biblioteka Publiczna, Ognisko Muzyczne, filia słupskiej Państwowej Szkoły Muzycznej, Orkiestra Dęta, Księgarnia oraz powstała w 2013 roku Szkoła Tańca „Magnetica”.

SDK - podobnie jak wcześniej bogatą i różnorodną działalność. Obok istniejących dotąd doszły nowe formy, m.in. działalność wydawnicza czy wystawy pokazujące dawne Sławno i twórców z nim związanych. Placówką do początku roku 2003 kierował Jan Sroka, a następnie Izabela Sozańska.Amatorski ruch artystyczny - to jeden z prężnie rozwijających się działów przez cały omawiany okres.

W latach 90. do najlepszych należały: Teatr Muzyki i Tańca „Nastolatki” prowadzony przez Jadwigę Galik, zespoły taneczne „Takt” i „Bajer” prowadzone przez Izabelę Sozańską, zespół taneczny „Supełek”, który prowadziła Margarita Sadowska, zespoły teatralne prowadzone przez Lidię Jeziorską i Beatę Walkowską, zespół wokalny „Babulińki” założony przez Wierę Gogler i prowadzony przez Henryka Grzeszewskiego.

W XXI wieku do najbardziej znanych zespołów artystycznych należały: folklorystyczny Zespół Pieśni i Tańca założony w 2003 roku i istniejący kilka lat oraz kilkakrotnie prezentujący się poza granicami kraju, grupy teatralne prowadzone przez Wiesława Dawidczyka, Teatr Tańca „Igła”, zespół wokalny „Sławianki”.

W domu kultury działała także sekcja plastyczna prowadzona kolejno przez Halinę Gaffke, Izabelę Legierską, Grzegorza Machłaja. Inną formą stałej działalności SDK była organizacja wielu imprez artystycznych z udziałem zespołów zawodowych. Występowały m. in. Bałtycki Teatr Dramatyczny z Koszalina, Teatr Stu z Krakowa, Filharmonia w Koszalinie, Teatr Lalki „Tęcza” ze Słupska, zespoły kabaretowe, chór Stuligrosza.

W Kościele Mariackim od 1991 do 2002 roku odbywały się podczas wakacji Letnie Koncerty Muzyki Organowej i Kameralnej. SDK organizował koncerty chórów polonijnych, koncerty fortepianowe (grali m.in. H. Hesse - Bukowska i Piotr Paleczny), benefisy, festiwale piosenki przedszkolnej, przeglądy muzykujących rodzin, Festiwal Twórczości Marka Grechuty (od 2007 roku), Jarmark Wielu Kultur.

Kontynuowany był Festiwal Orkiestr Dętych. Do połowy lat 90. działała sekcja filatelistyczna i sekcja modelarska. Przez cały omawiany okres działała sekcja brydża sportowego i sekcja szachowa.

SDK kontynuował organizowanie wystaw, na których prezentowano zarówno sztukę amatorską jak i artystów profesjonalistów przede wszystkim ze Sławna i regionu. Do wielu wystaw opracowywano katalogi, niekiedy były bardzo obszerne, zawierające obok informacji o artyście reprodukcje wszystkich pokazywanych prac. W salonie wystawowym pojawiło się kilka cykli tematycznych.

Pierwszy z nich to ekspozycje mówiące o przeszłości miasta. Były to zarówno wystawy fotograficzne (cykl 3 wystaw „Przemija postać świata” - ukazujący miasto od końca XIX stulecia po lata 80-te XX wieku), jak i archeologiczne organizowane wespół z Fundacją „Dziedzictwo”, m.in. „Zanim powstało Sławno”, „Archeologia od kuchni” pokazujące archeologię w nowatorski wtedy sposób. W sali ekspozycyjnej budowano w skali 1:1 fragmenty grodu wczesnośredniowiecznego. Pomysłodawcą tych wystaw był poznański archeolog profesor Włodzimierz Rączkowski.

Warto wspomnieć o cyklu ekspozycji prezentujących artystów związanych z miastem i okolicami przed 1945 rokiem. Były to wystawy prac: Otto Kuskego, Heinricha Eugena von Zitzewitza, Richarda Zenke, Güntera Machemehla, Wilhelma Grossa (ta ostatnia zorganizowana została przez Fundację „Dziedzictwo”). Przygotowywaniem wystaw zajmowali się Halina Gaffke, Izabela Legierska, Włodzimierz Rączkowski, Jan Sroka, Kazimierz Babkiewicz, Grzegorz Machłaj.

W 2000 roku zrealizowano stałą ekspozycję „Z XIX i XX-wiecznych dziejów Sławna”. Miał to być zaczątek miejskiego muzeum, którego jednak dotąd nie udało się zrealizować.W końcu ubiegłego stulecia dom kultury zorganizował dwa polsko - niemieckie plenery artystyczne w Sławnie i Jarosławcu.

Efektem ich były obrazy obu tych miejscowości.W 1999 roku - dzięki współpracy z niemieckim miastem partnerskim Rinteln zorganizowano w Sławnie plener wędrujących czeladników, którzy w parku miejskim wykonali altanę i kilka rzeźb. Altana powstała w miejscu, gdzie stał pomnik poświęcony poległym w I wojnie światowej mieszkańcom miasta dłuta Wilhelma Grossa zniszczony w końcu lat 60 tych ubiegłego wieku.

Od roku 2003 drugim miejscem ekspozycji prac artystycznych stał się budynek Urzędu Miejskiego. Galerię urządził tam sławieński artysta Kazimierz Babkiewicz. W ostatnich kilku lat dom kultury realizuje coraz częściej imprezy na zamówienie polityczne ratusza, np. sylwester na rynku, którego jedynym punktem jest wystąpienie burmistrza.

Jan Sroka

Polska Press Sp. z o.o. informuje, że wszystkie treści ukazujące się w serwisie podlegają ochronie. Dowiedz się więcej.

Jesteś zainteresowany kupnem treści? Dowiedz się więcej.

© 2000 - 2024 Polska Press Sp. z o.o.